منظور از مشاوره والدین چیست؟

مشاوره والدین به فرآیندی اشاره دارد که در آن والدین با کمک یک مشاور متخصص، مهارت‌ها و استراتژی‌های لازم برای تربیت بهتر فرزندان خود را یاد می‌گیرند و با چالش‌های مرتبط با فرزندپروری مقابله می‌کنند. این نوع مشاوره به والدین کمک می‌کند تا رفتارهای فرزندان خود را بهتر درک کرده و روش‌های موثری برای تربیت و پرورش آن‌ها به کار گیرند. همچنین، مشاوره تربیت فرزند بخشی از مشاوره والدین است که به والدین کمک می‌کند تا با استفاده از روش‌های مناسب، فرزندان خود را به شکلی سالم و مثبت تربیت کنند و مشکلاتی که ممکن است در این مسیر پیش بیاید را مدیریت نمایند.

تربیت فرزندان چه معنایی دارد؟

تربیت فرزندان به فرآیند آموزش، هدایت، و پرورش کودک از دوران کودکی تا بزرگسالی اشاره دارد. این فرآیند شامل انتقال ارزش‌ها، باورها، و مهارت‌های ضروری برای زندگی به کودک است و هدف آن کمک به رشد و توسعه سالم جسمی، عاطفی، اجتماعی، و روانی اوست. معنای واژه تربیت کودک این است که کودکان را با یک سری اصول پرورش داده و تعلیم دهید که مشاوران قادرند در زمینه مشاوره نوجوان به خانواده‌ها کمک کنند. بعبارتی تربیت فرزندان به معنای ایجاد یک محیط حمایتی و مثبت است که در آن کودک بتواند استعدادها و توانایی‌های خود را شکوفا کند و مهارت‌های لازم برای مواجهه با چالش‌های زندگی را بیاموزد. این فرآیند شامل آموزش مهارت‌های اجتماعی، حل مسئله، مهارت‌های ارتباطی، و مسئولیت‌پذیری است. والدین نقش کلیدی در تربیت فرزندان دارند و با ارائه الگوهای رفتاری، حمایت عاطفی، و راهنمایی‌های لازم، به شکل‌دهی شخصیت و آینده فرزندان خود کمک می‌کنند. تربیت فرزندان همچنین شامل تنظیم قوانین و محدودیت‌ها به‌طور منصفانه و سازنده است تا کودک یاد بگیرد که چگونه با مشکلات و تعارضات مواجه شود و به یک فرد مستقل و مسئول تبدیل گردد. زمانی که والدین، کودکان خود را تربیت می‌کنند در واقع در حال آموزش دادن به آنها هستند و می‌توانند چارچوب رفتاری و نحوه فکر کردن کودکان را شکل دهند.

بنابراین والدین می‌توانند با کنترل کردن احساسات خود، باعث مدیریت بهتر شرایط شوند، و با آموزش بهتر کودک به او کمک کنند تا در آینده راحت تر با مشکلات کنار بیاید و آنها را حل کند. به دلیل اینکه فرزندان مخصوصا وقتی سن آنها کمتر است، از والدین خود خیلی تاثیر پذیری دارند. بنابراین پدر و مادران باید اطلاعات خود را در رابطه با تربیت کودکان و چگونگی حل مشکلات متنوع مربوط به کودکان بالا ببرند تا بهتر بتوانند مشکلات به وجود آمده برای فرزندشان را مدیریت و حل کنند.

والدین در تربیت فرزند خود چه نقشی ایفا می‌کنند؟

پدر و مادر بودن مسئولیت بسیار بزرگی است که با وجود سختی‌های فراوانی که دارد بسیار شیرین نیز هست. در واقع پدران و مادران کارگران بی مزد و مواجبی محسوب می‌شوند که خالصانه به فرزند خود سرویس می‌دهند. ما باید بدانیم که تربیت نسل آینده بسیار مهم است و انتظاری که خانواده و جامعه از والدین دارند این است که با تربیت و مراقبت صحیح از فرزندان، باعث رشد و سلامتی روزافزون آنها شوند. خانواده‌ها می‌توانند با استفاده از مشاوره روانشناسی تربیت فرزندان را به نحو احسنت انجام دهند.

که دارای ثبات عاطفی بوده و دارای مهارتها و منابع مورد نیاز جهت ورود به دنیای بزرگی باشند. بر طبق مطالعات صورت گرفته، اگر والدین می‌خواهند فرزندانی داشته باشند که دارای رشد روانی سالم باشند، باید خانواده را تبدیل به محیطی گرم و صمیمی کنند تا احساسات مثبت در فرزندان شکل بگیرد و مهارت‌های لازم برای چگونگی ارتباط با دیگران را کسب کنند.

معیارهای والدین خوب چیست؟

۱- کنترل امور را به‌دست بگیرید: کودکان عاشق حدود و مرزهایی هستند که بتوانند با کمک آنها دنیایی که اغلب برای انها سردرگم کننده است را درک کرده و آن را مدیریت کنند. بنابراین شما می‌توانید با مشخص کردن حد و مرزهایی برای کودکتان به آنها کمک کنید تا در آن حدود علایق خود را کشف کنند، و از این طریق عشق و محبت خود را نیز به آنها اثبات می‌کنید.

۲- پر پرواز کودک‌تان را نچینید: مهمترین ماموریتی که کودک دلبند شما دارد تبدیل شدن به فردی مستقل است. بنابراین وقتی به قدر کافی بزرگ شد که بتواند لباسهایش را خودش تنش کند، بعد از غذا بشقابش را خودش به آشپزخانه ببرد، و یا اسباب بازی‌هایش را خودش مرتب کند، این اجازه را به او بدهید. انجام این کارها به تنهایی اعتماد به نفس او را افزایش خواهد داد.

۳- به خاطر داشته باشید که تربیت معادل با تنبیه نیست: وضع کردن قوانین و محدودیتها همان آموزش فرزند درباره نحوه تعامل با دنیا و کمک به او است تا انسانی شایسته و باملاحظه باشد و به خودکنترلی دست پیدا کند.

۴- انرژی خود را صرف مسائل مهم کنید: کودکان وقتی تعداد قوانین و مقررات بالا برود نمی‌توانند آنها را هضم کنند و در نتیجه دلسرد می‌شوند. بنابراین در مورد چیزهای سطحی با او بحث نکنید، مثلا در موقعیت خاصی حرف نا بجایی زده باشد و یا بحث در مورد انتخاب لباس. بلکه وقت و انرژی خود را بر قوانین مهمتری مانند دروغ نگفتن، گستاخانه حرف نزدن، و یا نداشتن برخورد فیزیکی با دیگران، صرف نمایید.

۵- با کودکان‌تان بازی کنید: اجازه دهید کودکتان نوع بازی را انتخاب کند، حال می‌خواهد بازی فیزیکی باشد و یا بازی فکری. در مورد قواعد بازی نیز انعطاف بیشتری به خرج دهید و خیلی سخت گیری نکنید. زیرا هدف اصلی از بازی ایجاد سرگرمی و لذت بردن است.

۶- هر روز با یکدیگر کتاب مطالعه کنید: از وقتی فرزندتان نوزاد است برای او شروع به کتاب خواندن کنید. زیرا کودکان شیفته گوش کردن به صدای پدر مادر خود هستند. همچنین اگر از زمانی که تنها یک نوزاد است برای او کتاب بخوانید او را برای خواندن کتاب برای باقی عمرش تربیت کرده‌اید.

۷- هر روز زمانی مخصوص برای او داشته باشید: به فرزندتان اجازه دهید تا هر روز یک فعالیت را انتخاب کند که ۱۰ تا ۱۵ دقیقه با همدیگر روی آن وقت بگذارید. این راه بهترین روش برای نشان دادن عشق خود به او است.

۸- ترغیب کردن پدر برای وقت گذراندنی با فرزندتان: وقت گذراندن با پدر، که اغلب کم اتفاق می‌افتد، یکی از بهترین راهکارهایی است که می‌تواند کیفیت زندگی فرزندان را بالا ببرد. این کار را از زمانی که کودکتان یک نوزاد است آغاز کنید و به تعداد زیاد ادامه دهید. زیرا وقت گذراندن با پدر باعث می‌شود کودکان در مدرسه موفق تر شوند و مسائل را بهتر حل کنند و در نتیجه در زندگی خود اگر با مشکلی مواجه شدند بهتر بتوانند آن را مدیریت کنند.

۹- خلق اوقات خوش با کودکانتان: معمولا فرزندان در مورد چیزهایی که به آنها گفته میشود فراموشکار هستند. اما کارهایی که به صورت روتین و تکراری در خانواده انجام می‌شده است را به خوبی به یاد می‌اورند. مثلا چه ساعتی به رختخواب می‌رفتید و یا اینکه چند بار در روز و چه ساعاتی مسواک می‌زدید.

۱۰- الگویی شایسته‌ بودن برای فرزندان: کودکان با نگاه کردن به رفتار پدر و مادر از آنها می‌آموزند. اینکه الگوی رفتار مناسب، محترمانه و خوب باشید خیلی بهتر جواب می‌دهد تا اینکه بخواهید آنها را با حرف‌های‌تان تربیت کنید.

۱۱- اعتراف به خطای خود هنگام ارتکاب آن: این راهکار بهترین روشی است که به کودکان نشان می‌دهد چه وقت و چگونه باید عذرخواهی کنند.

• تامین نیازهای پزشکی فرزندان
• محافظت از فرزندان در برابر آسیب
• صرف وقت یا کیفیت برای کودک
• گوش دادن به فرزندانتان
• تعیین محدودیت‌های لازم برای کودک
• ایجاد ساختار در زندگی کودک
• ایجاد ثبات و هماهنگی
• نظارت بر روابط کودک با دوستان و آشنایان

والدین چگونه می‌توانند از عهده‌ی نقش تربیت فرزند خود بر بیاید؟

نوزاد به محض اینکه با دنیا ارتباط برقرار می‌کند اولین افرادی که در کنار خود مشاهده می‌کند والدینش است و بنابراین کمترین اعمال و حرکات آنها بر او تاثیر دارد. به عنوان مثال چگونه غذا خوردنشان، چگونه راه رفتنشان، چگونه صحبت کردنشان و غیره. زیرا کودکان به دلیل وابستگی به والدین و به دلیل نیازی که به آنها دارند، آنها را دو انسان بی عیب و نقص می‌بینند و آنها را می‌پرستند. برخی از مشاوران قادرند به مشاوره ایرانیان خارج از کشور بپردازند و آن‌ها را در تربیت فرزندان یاری کنند. چون تنها حامی آنها هستند و فرزندان به شدت از نبودن آنها می‌ترسند خود به خود به دنبال جلب رضایت آنها می‌گردند. یک کودک برای اینکه رضایت والدین خود را کسب کند، دقیقا کاری را انجام می‌دهد که می‌داند آنها را به ذوق می‌اورد. زیرا انسان کمال گرا بوده و به صورت فطری به دنبال جلب محبت است و بنابراین کودک هدفش از انجام این کارها جلب محبت والدینش است. وقتی می‌دانند که والدین آنها از کدام یک از کارهای آنها خوششان می‌آید و از کدام کارها خوششان نمی‌آید، پس قطعا موارد بسیار زیاد دیگری را نیز متوجه می‌شوند.

انواع والدین ( مستبد، مقتدر، سهل گیر، طرد کننده)

روش فرزند پروری والدین، برروی جنبه‌های مختلفی از زندگی کودک تاثیرگذار است و زندگی حال و آینده او را جهت دهی می‌کند. معمولا در خانواده‌ها ۴ مدل روش فرزندپروری رایج است که هر روش رویکرد متفاوتی دارد.

1- سبک فرزندپروری استبدادی

• باید فرزندتان را کنترل کنید اما به حرف‌هایش گوش نمی‌دهید.
• همیشه حرف حرف شماست.
• احساسات فرزندتان در تصمیم گیری‌های شما بی تاثیر است.

اگر موارد ذکر شده در بالا برای شما نیز مطابقت دارد، شما دارای سبک فرزندپروری استبدادی هستید. این گونه والدین سعی می‌کنند خودشان مشکلاتی که برای فرزندشان به وجود آمده است را به تنهایی حل کنند و اجازه دخالت فرزندانشان در این مورد را نمی‌دهند. مثلا قانون گذاری می‌کنند و درصورت سرپیچی از قانون کودک را تنبیه می‌کنند. البته این گونه پدر و مادرها سیستم پاداش و جایزه نیز تعیین می‌کنند تا در صورت ارتکاب رفتار یا اعمال خوشایندشان به کودکشان جایزه دهند. این گونه والدین با اینکه نظر فرزندانشان را نیز می‌پرسند، ولی در نهایت تصمیم گیرنده نهایی خودشان خواهند بود. فرزندانی که دارای این سبک از والدین هستند عزت نفس پایینی داشته، معمولا پرخاشگر بوده و همچنین دروغ در آنها بیشتر است.

2- سبک فرزندپروری مقتدرانه

• برای ایجاد یک رابطه مثبت با کودکتان تلاش می‌کنید.
• قوانین و مقررات مخصوصی وضع کرده و دلایل آن را توضیح می‌دهید.
• در صورت سرپیچی از قوانین مجازات می‌کنید اما با در نظر گرفتن احساسات فرزند.

اگر جملات بالا در مورد شما صدق می‌کند، سبک فرزندپروری شما سبک مقتدرانه است. اگرچه این سبک تربیتی بسیار به سبک استبدادی شباهت دارد. اما تفاوت‌هایی هم دارد که همین تفاوت‌ها باعث می‌شود این سبک، یک رویکرد مثبت در تربیت فرزندان محسوب شود. والدین مقتدر قوانین وضع می‌کنند، مجازات می‌کنند، نظر فرزندشان را دخیل می‌کنند اما در نهایت اقتدار عمل را در دست خودشان نگه می‌دارند. این والدین همچنین برای رفتارهای خوب، سیستم‌های تحسین و پاداش در نظر می‌گیرند. کودکانی که زیر دست والدین مقتدر تربیت می‌شوند بزرگسالانی شاد، مسئول و موفق بار می‌آیند که قادرند بهتر از دیگران در تصمیم گیری‌ها عمل کنند.

3- سبک فرزندپروری سهل گیرانه

• قانون وضع می‌کنید اما در انجام آنها جدیت به خرج نمی‌دهید.
• معمولا مجازاتی برای رفتار کودکان در نظر نمی‌گیرید.
• تصور دارید که کودک بدون دخالت شما بهتر یاد می‌گیرد.

اگر جملات بالا در مورد شما صدق می‌کند، سبک فرزندپروری شما سبک سهل گیرانه است. والدین سهل گیر، بسیار ملایم رفتار می‌کنند و تنها زمانی وارد عمل می‌شوند که مشکل بزرگی به وجود آمده باشد. این پدر مادرها خطاها و رفتارهای نامناسب فرزندانشان را به راحتی بخشیده و اگر تنبیهی هم در نظر گرفته باشند در صورت مواجهه با التماس‌های فرزندانشان آنها را می‌بخشند. فرزندانی که در چنین خانواده‌هایی بزرگ می‌شوند، بیشتر از نظر درسی دچار مشکل می‌شوند. همچنین عزت نفس آنها پایین تر بوده و احتمال اینکه افسرده شوند، بیشتر است.

4- سبک تربیتی طرد کننده

• درمورد مسائل مربوط به درس و مدرسه از کودک سوال نمی‌کنید.
• از رفت و آمد و کارهای کودکانتان بی خبرید.
• زمان کمی را به معاشرت با او اختصاص می‌دهید.

اگر جملات بالا در مورد شما صدق می‌کند، سبک فرزندپروری شما سبک طرد کننده است. والدین طرد کننده، از کارها و اعمال کودک اطلاع زیادی ندارند، قوانین خاصی وضع نمی‌کنند و جهت دهی خاصی به زندگی کودک انجام نمی‌دهند. والدینی که این روش تربیتی را استفاده می‌کنند تصور می‌کنند که فرزندشان با گذر زمان بزرگ خواهد شد و نیازی به توجه و درگیر شدن در مسائل تربیتی کودک نمی‌بینند. کودکانی که در خانواده‌های با پدر و مادر طردکننده بزرگ می‌شوند نیز عزت نفس پایینی دارند. از لحاظ رفتاری مشکلات بیشتری دارند و بیشتر از بقیه در مدرسه دچار مشکل می‌شوند و در نتیجه نمی‌توانند مانند دیگر کودکان خوشحال و شاد باشند.

اهمیت مشاوره رابطه پدر و مادر با فرزند

یکی از پررنگ ترین مزایای جلسات مربوط به فرزندپروری این است که والدین اصول روانشناسی را یاد می‌گیرند تا بر اساس آنها کودک خویش را تربیت نمایند. این اصولی که در این جلسات اموزش داده می‌شود تکنیک‌هایی در مورد روانشناسی کودک هستند که به صورت علمی اثبات شده هستند. همچنین در این جلسات است که شما می‌آموزید تا رفتارهای خود را کنترل کنید و در نتیجه همین کنترل رفتار به عنوان یک الگو برای فرزندانتان تثبیت می‌شود. پدر و مادرها باید محیط منزل را تبدیل به یک محیط با آرامش و امن برای فرزندان تبدیل کنند تا آنها در بیان احساسات خود راحت باشند و از بیان آن هراسی به دل راه ندهند. کودکان باید این احساس را داشته باشند که والدینشان آنها را درک می‌کنند و در نتیجه باید زمانی که برای آنها مقرراتی را وضع می‌کنید به آنها توضیح دهید که این قوانین به نفع و صلاح خودشان است و با توجه به نیازهایشان طرح شده‌اند. همچنین رفتن به جلسات کودک پروری باعث می‌شود روش تربیت خود را بازبینی نمایید و در نتیجه راهکارهای بهتری را برای برخورد با فرزندانتان به کار ببرید.

تفاوت تربیت فرزندان با تنبیه آنان

تربیت به معنای تنبیه نیست و تعیین یک سری مقررات برای آموزش فرزندتان برای نحوه رفتار او در بیرون است و یک اهرمی است تا به او کمک کند تا فردی شایسته بار بیاید و بتواند رفتارها و احساسات خود را کنترل نماید. تربیت فرزندان و تنبیه آن‌ها دو مفهوم متفاوت با اهداف و روش‌های مختلف هستند که هر یک تأثیرات خاص خود را بر رشد و توسعه کودک دارند.

1. تربیت فرزندان: تربیت فرزندان فرآیند مثبت و آموزشی است که هدف آن هدایت و پرورش کودک به‌گونه‌ای است که او بتواند مهارت‌های اجتماعی، اخلاقی و عاطفی لازم برای موفقیت در زندگی را بیاموزد. این فرآیند شامل آموزش الگوهای صحیح رفتار، تقویت رفتارهای مثبت، و ارائه حمایت عاطفی و معنوی است. تربیت فرزندان به والدین کمک می‌کند تا با استفاده از روش‌های مثبت و انگیزشی، کودک را به‌طور مؤثری راهنمایی کنند و او را در مسیر رشد و توسعه صحیح قرار دهند. این روش‌ها شامل تعریف قوانین منطقی، ایجاد یک محیط حمایتی و آموزشی، و استفاده از تحسین و تشویق برای تقویت رفتارهای مثبت کودک است.
2. تنبیه فرزندان: تنبیه به معنای استفاده از روش‌هایی برای مجازات کودک به دلیل رفتارهای نادرست یا نامطلوب است. این روش‌ها ممکن است شامل محرومیت از امتیازات، ایجاد محدودیت‌های موقتی، یا استفاده از ابزارهای تنبیهی مانند زدن باشد. هدف اصلی تنبیه، اصلاح رفتار کودک و جلوگیری از تکرار رفتارهای نامناسب است. با این حال، تنبیه می‌تواند باعث ایجاد احساسات منفی در کودک، مانند ترس، اضطراب، و کاهش اعتماد به نفس شود و ممکن است بر رابطه بین والدین و کودک تأثیر منفی بگذارد.

تفاوت‌های کلیدی تربیت و تنبیه فرزندان:

1. هدف: تربیت فرزندان بر یادگیری و رشد مثبت تمرکز دارد، در حالی که تنبیه بر مجازات و اصلاح رفتار نامناسب متمرکز است.
2. روش‌ها: تربیت فرزندان شامل استفاده از تشویق، حمایت، و آموزش است، در حالی که تنبیه شامل مجازات‌های جسمی یا روحی است.
3. تأثیرات: تربیت فرزندان می‌تواند به تقویت اعتماد به نفس و مهارت‌های اجتماعی کودک کمک کند، در حالی که تنبیه ممکن است به کاهش اعتماد به نفس و ایجاد ترس یا مقاومت منجر شود.

در نهایت، رویکردهای تربیتی مثبت و حمایتی معمولاً به نتایج بهتری در زمینه رشد و توسعه کودک می‌انجامند و به ایجاد روابط سالم و مؤثر بین والدین و کودک کمک می‌کنند.

بهترین سبک فرزندپروری

با توجه به پاراگراف‌های قبل، می‌فهمیم که والدین مقتدر فرزندانی با خصوصیات رفتاری بهتر را تربیت می‌کنند و این سبک بهتر از باقی سبک‌ها است. سبک فرزندپروری مقتدرانه، معمولا نتایج تربیتی و اخلاقی بهتری دارد و در مشاوره‌های آموزش والدین در مرکز مشاوره بیشتر روی این سبک فرزندپروری تاکید می‌شوند. زیرا در این سبک از فرزند پروری، پدر و مادر رفتاری عادلانه و عاقلانه دارند و با اینکه در اجرای قوانین سخت گیری می‌کنند، دلیل وضع این قواعد را نیز برای فرزندانشان توضیح می‌دهند.

نقش روانشناس خوب در تهران در تربیت کودکان

بر اساس عقیده یکی از روانشناسان خوب در تهران در زمینه تربیت فرزندان، فهمیدن انگیزه رفتار‌های نادرست فرزند می‌تواند بسیار نافع واقع شود. برای مثال کودکان و نوجوانان وقتی بیشترین همکاری را از خود نشان می‌دهند که احساس موفقیت کنند ولی وقتی از این راه خیالشان راحت نشود ممکن است که به رفتار‌های نادرستی دست بزنند. ممکن است که کودک یا نوجوان با رفتار نادرست می‌خواهد تا توجه پدر و مادر را به خود جلب کند. به عبارتی اهداف این مشکلات رفتاری ممکن است به دلیل جلب توجه، قدرت، انتقام، عاجز جلوه دادن خود باشد. بسیاری از عوامل دیگر نیز مثلا محیط خانواده، مشکلات زناشویی، تاثیر همسالان، وراثت، و غیره در ایجاد مشکلات رفتاری کودکان موثر هستند.

مشاوره والدین در زمینه‌ی تربیت کودکان

مرکز مشاوره کودکان ندای آرامش روان با تشکیل دادن کارگاه‌های ارتباط والد و کودک و کارگاه‌های تربیت فرزند و یا کارگاه فن و فنون بزرگ کردن فرزند و گوشزد کردن اشتباهات متداول تربیتی، راهکارهای درست تشویق کردن و بهبود رابطه والدین و کودک، آموختن نحوه اثر گذاشتن بر رفتار کودک همچنین مقابله با مشکلات رفتاری کودکان می‌تواند به والدین کمک کند. تا از عهده پرورش کودک نوپا، دبستانی و تا نوجوانی بر آیند. همچنین شناخت روشهای موثر تربیتی و همچنین آشنایی با پاداش‌ها و تنبیه‌ها مهم می‌باشد. والدین می‌توانند با استفاده از خدمات مشاوره والدین و یا استفاده از مشاوره خانواده و مشاوره کودک، برای داشتن شیوه‌های ارتباطی موثر در خانواده و همچنین ارتباط با کودکان و رفع مشکلات رفتاری کودکان خود اقدام نمایند.

نحوه تقویت روابط کودک با پدر و مادر

1. با هم غذا بخورید: بسیاری از مطالعات انجام‌شده در مورد روابط والدین و فرزندان نشان می‌دهند که در کنار هم غذا خوردن اعضای خانواده، باعث رشد بهتر کودک می‌شود و بر این امر اثر مستقیم دارد.
2. درباره اتفاقات روزانه با یکدیگر گفتگو کنید: زمان صرف شام و قبل از خواب بهترین فرصت برای صحبت با فرزندان‌تان، در مورد روزی است که پشت سر گذاشته‌اند. از کودکانتان سؤال‌هایی درباره آن روز بپرسید تا بتوانند پاسخی با جزئیات به شما بدهند. مثلا: «جالب ترین بخش امروز چه بود؟ » یا «امروز چه اتفاق جالب توجهی برایت پیش آمد؟» البته این نکته حائز اهمیت است که خود شما نیز باید با فرزندانتان در مورد روزتان صحبت کنید، اینکه چه اتفاقاتی برای شما افتاده است و شما چگونه آنها را مدیریت کرده‌اید. همچنین می‌توانید در مورد وقایع خوبی نیز که برایتان پیش آمده است با آنها صحبت کنید. این صحبت کردن در مورد اتفاقات روز خودتان این باور را به آنها می‌دهد که مورد اعتماد شما هستند و شما برای آنها ارزش قائل هستید و برای همین ارتباط بین شما مستحکم تر می‌شود.
3. با فرزندان بازی کنید: بازی و انجام فعالیت‌های سرگرم‌کننده در کنار فرزندان‌تان، از موثرترین کارها برای خلق صمیمیت و مستحکم کردن روابط بین شما و آنها است. می‌توانید با هم به فضای باز رفته و فوتبال بازی کرده و یا دوچرخه‌سواری کنید. یا می‌توانید بازی‌های آموزشی انجام دهید و در کنار سرگرمی، به افزایش مهارت‌های یادگیری و اجتماعی فرزندان خود بپردازید. یا وقتی شما همراه با کودکانتان بازی می‌کنید، این از نوع بازی‌ای که با هم می‌کنید مهمتر است. می‌توانید با هم یک دسر ساده درست کنید و یا کاردستی بسازید. یا می‌توانید به تحلیل برنامه‌ای که با هم دیده‌اید بپردازید. این کارها باید برای هر دو نفر شما جالب و جذاب باشد و باعث ایجاد ارتباط بین شما شود. دقیقا مانند وقتی که با همسر و یا دوستان صمیمی خود وقت می‌گذرانید و تفریح می‌کنید.
4. فرزند خود را در آغوش بگیرید: کودکان خود را در آغوش بگیرید و به او محبت کنید. زیرا این کار روابط بین شما را مستحکم تر می‌کند و بر اساس تحقیقات علمی صورت گرفته احتمال اینکه به بیماری مبتلا شوید را در هر دو شما کاهش می‌دهد.
5. برای هم احترام قائل شوید: به کودکان‌تان یاد بدهید که عباراتی مثل «متشکرم» و «لطفا» را به کار ببرند. شما هم متقابلا هنگام صحبت با‌ آنها عبارات مودبانه بکار ببرید. آداب دان بودن و گفتار و رفتار محترمانه تنها مختص بیرون نیست. بلکه اگر حین صمیمیت برخوردی محترمانه داشته باشیم، نه تنها به یکدیگر نزدیک می‌شویم، بلکه خانه به محل آسایش و آرامش والدین و فرزندان تبدیل می‌شود.

جلسه‌های مشاوره پدر و مادر و کودک چگونه طی می‌شود؟

مشاوره والدین، با هدف کمک به والدین برای درک بهتر فرزندانشان و ایجاد روابط قوی‌تر، از طیف گسترده‌ای از تکنیک‌ها استفاده می‌کند. این تکنیک‌ها بسته به نیازهای هر خانواده و شرایط خاص آن‌ها می‌تواند متفاوت باشد. در ادامه به برخی از مهم‌ترین تکنیک‌های مورد استفاده در مشاوره والدین اشاره می‌کنیم:

تکنیک‌های ارتباطی

• گوش دادن فعال: مشاور به والدین کمک می‌کند تا به طور کامل به حرف‌های فرزندانشان گوش دهند و احساسات آن‌ها را درک کنند.
• بیان احساسات: والدین یاد می‌گیرند که احساسات خود را به طور واضح و مؤثر بیان کنند و به فرزندانشان بیاموزند که همین کار را انجام دهند.
• “من” گفتن: به جای سرزنش کردن، والدین یاد می‌گیرند که از عبارت‌های “من احساس می‌کنم…” استفاده کنند تا مسئولیت احساسات خود را بپذیرند.

تکنیک‌های حل مسئله

• شناسایی مشکل: مشاور به والدین کمک می‌کند تا مشکل اصلی را شناسایی کرده و آن را به بخش‌های کوچکتر تقسیم کنند.
• یافتن راه حل‌های جایگزین: والدین تشویق می‌شوند تا برای هر مشکل چندین راه حل ارائه دهند و مزایا و معایب هر یک را بررسی کنند.
• تصمیم‌گیری مشترک: والدین و فرزندان با هم در مورد بهترین راه حل برای مشکل به توافق می‌رسند.

تکنیک‌های رفتاری

• تقویت مثبت: رفتارهای مطلوب فرزند تشویق می‌شود تا احتمال تکرار آن‌ها افزایش یابد.
• تنبیه موثر: به جای تنبیه بدنی یا روانی، از روش‌های مؤثرتر مانند محرومیت از امتیازات یا انجام کارهای خاص استفاده می‌شود.
• قرارداد رفتاری: والدین و فرزند با هم قراردادی تنظیم می‌کنند که در آن رفتارهای مورد انتظار و پاداش‌ها و تنبیه‌های مربوط به آن‌ها مشخص می‌شود.

تکنیک‌های شناختی

• تغییر باورهای نادرست: باورهای نادرست والدین در مورد فرزندپروری شناسایی و اصلاح می‌شود.
• تغییر الگوهای فکری: والدین یاد می‌گیرند که الگوهای فکری منفی خود را تغییر داده و به جای آن به دنبال راه حل‌های مثبت باشند.

معیارهای مشاور خوب کدام است؟

انتخاب مشاور مناسب برای درمان و مشاوره در زمینه‌های مختلف، از جمله مشاوره خانواده، مشاوره فردی، یا شغلی، نیازمند توجه به چندین معیار کلیدی است. یک مشاور خوب باید ویژگی‌ها و صلاحیت‌های خاصی داشته باشد تا بتواند به بهترین نحو به مراجعان کمک کند. در اینجا به مهم‌ترین معیارهای یک مشاور خوب اشاره می‌شود:

1. تحصیلات و تخصص: مشاور باید دارای مدرک تحصیلی معتبر در رشته‌های مرتبط با مشاوره و روانشناسی باشد. این مدرک نشان‌دهنده دانش علمی و آکادمیک مشاور است. همچنین مشاور باید تخصص لازم در زمینه خاصی که به آن مشاوره می‌دهد (مانند مشاوره خانواده، روان درمانی، مشاوره شغلی) را داشته باشد.
2. تجربه و سابقه کاری: تجربه کاری مشاور در زمینه‌های مختلف مشاوره می‌تواند نشان‌دهنده توانایی او در مواجهه با انواع مشکلات و چالش‌ها باشد. همچنین بررسی سوابق موفقیت‌آمیز مشاور در درمان مشکلات مشابه می‌تواند مفید باشد.
3. توانایی‌های ارتباطی: مشاور باید قادر به شنیدن و درک عمیق مشکلات و احساسات مراجعان باشد. همچنین مشاور باید قادر به ارائه توضیحات و راهکارها به‌طور روشن و قابل‌فهم باشد.
4. رویکرد حرفه‌ای و اخلاقی: مشاور باید به حفظ حریم خصوصی و اطلاعات محرمانه مراجعان پایبند باشد. همچنین مشاور باید اصول اخلاقی حرفه‌ای را رعایت کند و به رفتارهای حرفه‌ای و احترام‌آمیز پایبند باشد.
5. توانایی ایجاد رابطه اعتماد: مشاور باید بتواند رابطه‌ای مبتنی بر اعتماد و احترام متقابل با مراجعان ایجاد کند تا مراجعان احساس راحتی کنند و بتوانند مسائل خود را به‌راحتی بیان کنند. و مشاور باید توانایی ارائه حمایت عاطفی و روانی مناسب به مراجعان را داشته باشد.
6. روش‌های درمانی و تکنیک‌های مؤثر: مشاور باید با استفاده از روش‌های درمانی و تکنیک‌های مختلف، مانند رفتار درمانی شناختی، مشاوره تحولی، و سایر تکنیک‌های تخصصی، به نیازهای مختلف مراجعان پاسخ دهد. و همچنین مشاور باید توانایی تطبیق روش‌ها و تکنیک‌ها با وضعیت و نیازهای خاص مراجعان را داشته باشد.
7. بازخورد و ارزیابی: مشاور باید بازخورد مثبتی از مراجعان قبلی داشته باشد که نشان‌دهنده کیفیت و اثر بخشی مشاوره‌های اوست. و همچنین مشاور باید توانایی ارزیابی و اندازه‌گیری پیشرفت مراجعان را داشته باشد و برنامه‌ریزی لازم برای رسیدن به اهداف درمانی را انجام دهد.
8. همدلی و درک: مشاور باید توانایی درک و همدلی با مشکلات و احساسات مراجعان را داشته باشد و نشان دهد که به دغدغه‌های آن‌ها اهمیت می‌دهد. و همچنین مشاور باید توانایی درک و احترام به تفاوت‌های فرهنگی و فردی مراجعان را داشته باشد و به تنوع فرهنگی و اجتماعی توجه کند.

این معیارها کمک می‌کنند تا مشاوری با صلاحیت و مناسب برای نیازهای خاص خود پیدا کنید، که بتواند به شما در حل مشکلات و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.

مشاوره رابطه والدین با فرزند

در همه خانواده‌ها ناراحتی‌ها و مشکلاتی وجود دارند، و افراد خانواده ممکن است با هم دچار تنش‌هایی شوند و این امری همه گیر است.

در مراکز مشاوره، برای اینکه بتوانند بهتر برای مشکلات خانوادگی راهکار ارائه دهند، آنها را دسته بندی می‌کنند. جلسات خانواده که گروهی برگزار می‌شود و از دید جمعی به مشکلات نگاه می‌شود و به گونه‌ای برگزار می‌گردد که برای همه اعضای خانواده حتی کودکان بدون آسیب و قابل درک باشد.

اهمیت نقش والدین

خانواده مهمترین ارتباطی است که انسان‌ها با یکدیگر دارند. در واقع خانواده چارچوب و بنیان جوامع محسوب می‌شود و اگر ارتباط افراد با یکدیگر و همچنین احساس غریزی آنها جهت محافظت از خانواده‌هایشان نبود، انسانها تکامل نمی‌یافتند و پیشرفت نمی‌کردند. با این وجود، در همه خانواده‌ها درگیری و استرس و مشکلات خانوادگی وجود دارد. اما نکته اساسی برای داشتن یک خانواده رو به رشد و موفق این است که بتوانیم نیاز تک تک اعضای خانواده را شناخته و آنها را با سلامت کل خانواده همسو کنیم. که مشاوره خانوادگی یک درمان موثر برای رفع همه این نیازها محسوب می‌شود.

دکتر مهسا کاشفی زاده مشاوره والدین

دکتر مهسا کاشفی زاده با به کارگیری روش‌های نوین روانشناسی می‌تواند در زمینه مشاوره دادن و تربیت فرزندان کمک شایانی به خانواده‌ها داشته باشد. همچنین دکتر کاشفی زاده قادر است به زوج‌هایی که با یکدیگر اختلاف دارند کمک کرده و مشکلات آن‌ها را مرتفع سازد. خدمات دکتر کاشفی زاده به این موارد ختم نمی‌شود و ایشان می‌توانند در امور مختلف به خانواده‌ها مشاوره کارساز دهند.

نتیجه گیری

مشاوره والدین به‌عنوان یک ابزار قدرتمند و مؤثر در ارتقاء کیفیت روابط خانوادگی و بهبود مهارت‌های تربیتی شناخته می‌شود. در نتیجه، این نوع مشاوره به والدین کمک می‌کند تا با شناسایی و حل مشکلات ارتباطی، تقویت رفتارهای مثبت، و مدیریت چالش‌های تربیتی، به یک تعامل سازنده و مثبت با فرزندان خود دست یابند. مشاوره والدین با استفاده از اصول روانشناسی کودک و تکنیک‌های تخصصی، به والدین این امکان را می‌دهد که با درک عمیق‌تر نیازها و ویژگی‌های فرزندان، راهکارهای مؤثری برای بهبود رفتار و تعاملات خانوادگی ارائه دهند. این فرآیند نه‌تنها به بهبود مهارت‌های تربیتی و تقویت روابط عاطفی کمک می‌کند، بلکه به والدین ابزارهایی برای مدیریت بحران‌ها و تغییرات مهم زندگی نیز می‌دهد. از طریق مشاوره، والدین می‌آموزند که چگونه با استفاده از روش‌های مثبت و حمایتی، به فرزندان خود اعتماد به نفس و مهارت‌های زندگی لازم را منتقل کنند. همچنین، این نوع مشاوره به خانواده‌ها کمک می‌کند تا با تقویت ارتباطات عاطفی و ایجاد محیطی حمایتی و امن، زمینه رشد و توسعه بهینه فرزندان را فراهم کنند. به طور کلی، مشاوره والدین به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری مهم در بهبود کیفیت زندگی خانوادگی و تأمین آینده روشن‌تر برای کودکان، نقش کلیدی ایفا می‌کند و به تحقق اهداف تربیتی و خانوادگی کمک شایانی می‌کند.