میل جنسی به کودکان یا پدوفیل چیست؟ علت، علائم + روش درمان
آنچه در این مقاله می خوانید
میل جنسی به کودکان یا پدوفیلی، یکی از موضوعات حساس و مهم در جامعه است که به طور گسترده مورد توجه و بحث قرار گرفته است. افراد ممکن است در مواجهه با نام آن این که پدوفیل چیست در ذهن آنها شکل بگیرد. این پدیده بیانگر علاقه جنسی یا تمایل به برقراری روابط جنسی با کودکان است و معمولاً با واکنش‌ها و احساسات شدیدی از سوی جامعه روبرو می‌شود. این موضوع از جنبه‌های مختلف روانشناسی، اجتماعی و حقوقی مورد بررسی و بحث قرار گرفته است. در این مقاله، تلاش کردیم تا به صورت دقیق تر درباره اینکه میل جنسی به کودکان یا پدوفیل چیست، علل و علائم آن و روش‌های درمان آن صحبت کنیم. با ما همراه باشید.
اختلال پدوفیلی چیست؟
قبل از هر چیز لازم است بدانیم پدوفیل چیست؟ پدوفیلی یک کشش جنسی مداوم برای کودکانی است که در سن پیش از بلوغ هستند. این یک پارافیلیا است، وضعیتی که در آن برانگیختگی و ارضای جنسی فرد به اشیا، فعالیت‌ها یا حتی موقعیت‌هایی که غیر عادی هستند، بستگی دارد. پدوفیلی به عنوان تخیلات مکرر و شدید تحریک‌کننده جنسی ، میل‌های جنسی، یا رفتارهایی که شامل فعالیت جنسی با یک کودک یا کودکان پیش از بلوغ (معمولاً 13 سال یا کمتر) در یک دوره حداقل شش ماهه است، تعریف می‌شود. پدوفیل ها بیشتر مرد هستند و می توانند جذب هر دو جنس یا تنها یک جنس شوند.
اختلال پدوفیل را می توان در افرادی که مایل به افشای این پارافیلیا هستند و همچنین در افرادی که هرگونه کشش جنسی برای کودکان را انکار می کنند اما شواهد عینی از پدوفیلی را نشان می دهند، از طریق مشاوره فردی تشخیص داد. برای اینکه این بیماری تشخیص داده شود، فرد باید یا بر اساس میل جنسی خود عمل کند یا در نتیجه هوس ها یا خیالات خود، پریشانی یا مشکلات بین فردی قابل توجهی را تجربه کند. بدون این دو معیار، یک فرد ممکن است تمایلات جنسی پدوفیلیک داشته باشد اما اختلال پدوفیلیک نداشته باشد.
شیوع اختلال پدوفیلی ناشناخته است، زیرا ننگ اجتماعی پیرامون آن افراد را به خودشناسی دعوت نمی کند. تخمین زده می شود که شیوع آن از یک تا پنج درصد از جمعیت مردان متغیر است. اعتقاد بر این است که تنها بخش کوچکی از درصد زنان، اگر اصلاً وجود داشته باشد، میل جنسی به کودکان را تجربه می کنند.
مجرمان جنسی پدوفیلیا معمولاً خانواده، دوستان یا بستگان قربانیان خود هستند. انواع فعالیت های پدوفیلیا متفاوت است و ممکن است شامل نگاه کردن به کودک یا درآوردن لباس و لمس کودک باشد. با این حال، انجام این کار اغلب شامل رابطه جنسی دهانی یا لمس اندام تناسلی کودک یا مجرم است. مطالعات نشان می دهد که کودکانی که احساس بی توجهی یا تنهایی می کنند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای سوء استفاده جنسی قرار بگیرند
انواع مختلف پدوفیلیا
بیماری پدوفیلیا می تواند شامل انواع مختلفی باشد و بر اساس رفتار شخص و ترجیحات آن ها به شکل زیر توصیف می‌شوند:
انحصاری: در مواردی که بیمار فقط جذب جوانان می شود.
غیر انحصاری : اگر پدوفیل جذب افراد بالای سن شده و تمایل جنسی داشته باشد، این امر بیمارگونه تلقی می شود.
متمایز : زمانی که بزرگسال فقط به یک جنس (مرد یا زن) علاقه دارد.
تمایز نیافته : زمانی که یک بزرگسال بدون تبعیض برای هر دو جنس (مرد و زن) تحریک می شود.
ترجیح داده شده : زمانی که فرد بالغ به هر دو جنس گرایش دارد اما یکی را بر دیگری ترجیح می دهد.
محارم : زمانی که یک بزرگسال از سمت کودکان تحریک می‌شود اما فقط یا بیشتر به سمت نوجوانی جذب می‌شود که با او رابطه خانوادگی مشترک دارند (فرزندان، برادران، خواهران، نوه ها یا بستگان).
علائم و تشخیص پدوفیلی
بر اساس کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، ویرایش پنجم (DSM-5)، برای تشخیص اختلال پدوفیلی باید معیارهای زیر رعایت شود:
تخیلات ، امیال یا رفتارهای مکرر و شدید جنسی با یک کودک زیر سن بلوغ (معمولاً 13 سال یا کمتر) برای مدت حداقل 6 ماه.
این تمایلات جنسی بر روی آنها اعمال شده یا باعث ناراحتی یا اختلال قابل توجهی در عملکرد اجتماعی، شغلی یا سایر زمینه های مهم شده است.
فرد حداقل 16 سال سن داشته باشد و حداقل 5 سال از کودکی که فرد با او رفتار جنسی انجام می دهد، بزرگتر باشد. این اختلال شامل فردی نمی شود که در اواخر دوره نوجوانی درگیر یک رابطه جنسی مداوم با یک نوجوان 12 یا 13 ساله است.
علاوه بر این، تشخیص اختلال پدوفیلیا باید مشخص کند که آیا فرد منحصراً جذب کودکان می شود یا خیر، جنسیتی که فرد جذب آن می شود، و اینکه آیا تمایلات جنسی به کودکان خانواده خود فرد محدود می شود یا خیر نیز از اهمیت بالایی برای تشخیص آن برخوردار است.
چالش های زیادی برای تشخیص پدوفیلی وجود دارد. افرادی که به این بیماری مبتلا هستند به ندرت داوطلبانه به دنبال کمک هستند و مشاوره و روان درمانی اغلب در نتیجه حکم دادگاه مشخص می‌شود. افراد با این اختلال می توانند با دکتر مهسا کاشفی زاده از طریق روش های مختلف در ارتباط باشند و کمک های روان درمانی را دریافت کنند.
علل ایجاد پدوفیلیا
علل پدوفیلی به خوبی شناخته نشده است. مدل های فیزیولوژیکی در حال بررسی رابطه بالقوه بین هورمون ها و رفتار، به ویژه نقش پرخاشگری و هورمون های جنسی مردانه هستند. تحقیقات اولیه برای بررسی علل احتمالی عصبی در حال انجام است.
شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد پدوفیلی ممکن است در خانواده‌ها دیده شود، با این حال مشخص نیست که آیا این موضوع از ژنتیک ناشی می‌شود یا رفتار آموخته شده.
سابقه سوء استفاده جنسی در دوران کودکی یکی دیگر از عوامل بالقوه در ایجاد پدوفیلی است، اگرچه این موضوع هنوز به اثبات دقیق نرسیده است. مدل‌های یادگیری رفتاری نشان می‌دهند که کودکی که قربانی یا ناظر رفتارهای جنسی نامناسب است، ممکن است مشروط به تقلید از همین رفتارها شود. این افراد که از تماس‌های اجتماعی و جنسی عادی محروم هستند، ممکن است از طریق روش‌هایی که از نظر اجتماعی قابل قبول نیستند، به دنبال رضایت باشند. از آنجایی که شرایط رشد و خانواده از اهمیت بالایی برخوردار است، لازم است تا از طریق بهترین روانشناس تهران برای درمان افسردگی و اختلالات دیگر برای درمان مشکلات خود اقدام کنید.
پدوفیلی ممکن است یک بیماری مادام العمر باشد، اما اختلال پدوفیلی شامل عناصری است که می تواند در طول زمان تغییر کند. این موارد می تواند شامل پریشانی، آسیب روانی اجتماعی، و تمایل فرد به عمل بر اساس نیازها باشد.
درمان اختلال پدوفیلیا
درمان اختلال پدوفیلیا عموما از طریق دو روش انجام میگیرد. این موارد با توجه به تشخیص روانشناس یا روانپزشک مشخص خواهد شد؛ این درمان ها شامل:
روان درمانی:
افراد مبتلا به اختلال پدوفیلیک به طور موثری با استفاده از روش های درمان شناختی- رفتاری (CBT) درمان شده اند. اگر فرد مایل به شرکت در درمان فردی و گروهی باشد، درمان شخص می تواند موثرتر واقع شود. مسئولیت پذیری، کمک به کاهش اضطراب، همدلی قربانی، آموزش صحیح، یادگیری در مورد روابط سالم در مقابل ناسالم، و ایجاد یک برنامه پیشگیری از بروز این اختلال کلید موفقیت است. درمان باید توسط یک درمانگر واجد شرایط و با تجربه در درمان مجرمان جنسی انجام شود. دکتر مهسا کاشفی زاده با تکیه بر تجربیات و دانش خود می تواند یک درمانگر مورد تایید برای این اختلال باشد.
دارو:
در صورت لزوم می توان از دارو همراه با روان درمانی استفاده کرد. این دارو ها اغلب شامل:
آنتی آندروژن ها مانند لوپرون و پروورا استفاده می شود که می تواند به کاهش میل جنسی بیش فعال کمک کند.
مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین، که اختلالات جنسی اجباری مرتبط را درمان می‌کنند و علائم مربوط به استرس و اضطراب را کاهش می‌دهند.
نتیجه گیری
طبق آنچه در این مقاله به آن پرداختیم، میل جنسی به کودکان یا پدوفیلی یک اختلال جنسی است که در آن فرد، جنبه‌های جنسیتی خود را معطوف به کودکان یا نوجوانان نموده و درگیر فکرها، احساسات و عمل‌های جنسی با آنان می‌شود. این اختلال اغلب با عواقب جدی برای قربانیان و خود فرد مبتلا به آن همراه است. علل پدوفیلی به تنهایی هنوز به طور کامل مشخص نشده‌اند، اما فاکتورهای مختلفی مانند تجربیات کودکی ناخوشایند، اختلال در روابط اجتماعی، اختلالات جنسیتی و اختلالات شخصیتی ممکن است نقش داشته باشند. علایم آن شامل افکار، خواسته‌ها و اعمال جنسی نامناسب در ارتباط با کودکان یا نوجوانان است. روش‌های درمان این اختلال شامل مشاوره روانشناختی، مداخلات رفتاری و درمان دارویی در برخی موارد هستند.
در نتیجه، اهمیت شناخت این اختلال، پیشگیری و درمان آن بسیار حیاتی است. با توجه به شدت و تأثیر گذاری این مسئله بر فرد مبتلا و همچنین جامعه، ضروری است تا افراد مبتلا به این اختلال به مشاوره و درمان روانشناسی مراجعه کرده و از تخصص و تجربه روانشناسان متخصص حمایت کامل بیابند. دکتر مهسا کاشفی زاده به عنوان یک روانشناس با تجربه و متخصص در حوزه مشاوره و درمان افراد مبتلا به این اختلال می‌تواند در مسیر درمان این بیماری به افراد کمک کند.
سوالات متداول
- چه عواملی می‌تواند اختلال پدوفیلی را ایجاد کند؟
– عوامل ایجاد کننده این اختلال به صورت دقیق مشخص نیستند اما عواملی مانند تجربیات دوران کودکی به همراه اضطراب و سوء استفاده جنسی از کودکان در گذشته ممکن است این اختلال را تحریک کنند.
- آیا افرادی که این اختلال را دارند قطعاً به جرم مرتکب می‌شوند؟
– نه، اما احتمال ارتکاب جرم توسط افراد مبتلا به این اختلال بسیار بالاست.
- آیا این اختلال قابل درمان است؟
– بله، با روش‌های مختلفی مانند مشاوره روانشناختی و درمان دارویی، قابل درمان است.
- چه مراکز و سازمان‌هایی می‌توانند در ارائه کمک به افراد مبتلا به این اختلال موثر باشند؟
– مراکز مشاوره‌ی روانشناختی و سازمان‌های حمایتی از کودکان و جوانان می‌توانند نقش مهمی در درمان و پیشگیری این اختلال ایفا کنند.
- آیا این اختلال تنها در مردان وجود دارد؟
– نه، این اختلال هر دو جنس می‌تواند اتفاق بیافتد و در زنان نیز دیده شده است
- این اختلال چه تأثیری برای کودکانی که قربانی این آن می‌شوند دارد؟
– تأثیرات این اختلال بر کودکان بسیار جدی و ناپایدار است، که شامل مشکلات روانی و اجتماعی طولانی مدت می‌شود.
